Bedevaarten
Een bedevaart of pelgrimage (van het Oud-frans pelrimage) is een (pelgrims)reis naar een bedevaartsoord. Redenen voor het ondernemen van een bedevaart zijn om de hulp van een heilige in te roepen zodat deze voorbede (Lees verder) kon doen bij God, of om boete te doen, een opgelegde straf te ondergaan. In de katholieke traditie betreft een bedevaart een reis naar een plaats waar een heilige wordt vereerd, of waar er volgens ooggetuigenverslagen verschijningen hadden plaatsgevonden, meestal van Maria, een engel of een heilige. Andere plaatsen werden bekend vanwege een of meer gevallen van wonderbaarlijke genezingen, of vanwege stigmata, een 'huilend' beeldje, of andere verschijnselen die mensen bovennatuurlijk voorkwamen.
Pelgrims
Voorbeelden van belangrijke bedevaartsplaatsen in het christendom zijn Rome (het Vaticaan), Fátima, Lourdes, Scherpenheuvel, Rocamadour, Santiago de Compostella, Kevelaer, Collevalenza, Assisi, Banneux, Jeruzalem en Bethlehem. Bedevaartgangers droegen schelpen of kleine medailles en beeldjes op hun kleding. Goedkope loden of tinnen pelgrimsinsignes, een pelgrimshoorn, eigenlijk souvenirs, worden bij opgravingen veel teruggevonden. Pelgrims die Jeruzalem bezochten plaatsten een palmtak op hun portretten en ook op hun grafsteen. In Dreischor in Zeeland is een dergelijke steen bekend met een leeg graf (Christus is immers opgestaan), twee palmtakken en een Jeruzalemskruis, zie foto hieronder.
De Gereformeerde Gemeente van Bruinisse
Reeds ten tijde van de Afscheiding blijken er in de diensten die Van Farowé hield in zijn landbouwschuur in Nieuwerkerk en waar de bekende ds. H. J. Buddingh veel voorging, Bruenaars te zijn geweest.
Ds. P. van Dijke
Want zijn notulenboek dat hij bijhield heette veelbetekenend ‘Kerkelijk notelboek wegens handelingen der kerkeraadsleden der gereformeerde gemeenten Nieuwerkerk, Oosterland en Bruinisse’. Op 19 oktober 1836 werden voor Bruinisse een ouderling en een diaken gekozen. Met deze ouderling, Jacob de Waal, deed Van Farowé huisbezoek in Bruinisse en Sirjansland. Rond 1848 ontstond er een nieuwe gemeente, waar oefenaar Pieter van Dijke uit St. Philipsland nauw bij betrokken was. In het begin kwam men bijeen in het huis van de weduwe Voorbeijtel aan de Oudestraat. Later in een –wat genoemd wordt- klein gebouw. In 1871 kon gebruik worden gemaakt van een nieuw kerkgebouw aan de wat later de Kerkstraat genoemd werd.
Uit een brief van Kaatje van Dongen: “Drie keer heeft hij (ds. Van Dijke) gepreekt met zoveel opening, dat ieder er versteld van was. Ook heeft hij ’s morgens des Heeren Heilig Avondmaal bediend, met zeer veel zegen. Vóór de bediening heeft hij gesproken over de woorden uit de Openbaring van Johannes: “En zij zongen een nieuw lied”. O, mijn geliefde, wat was dat wonderlijk, dat zal toch wat zijn, om met de vier dieren en de vierentwintig ouderlingen, dat lied te mogen aanheffen. De Heere heeft hem veel te spreken gegeven, vooral in zijn toepassing was hij zeer wonderlijk gesteld. Drie tafels heeft hij bediend, vol met aanzittende gasten…”.
Na veel aarzelingen bij welk kerkgenootschap men zich wilde aansluiten, werd uiteindelijk gekozen voor de Gereformeerde Gemeenten, die ontstaan waren uit een samengaan van de Ledeboeriaanse Gemeenten en de Gemeenten onder het Kruis. Predikanten die hier gediend hebben zijn: H. Roelofsen (1909 -1911) Hij maakte de ramp van 1911 mee. 30 september was de harde wind overgegaan in een storm, zodat de vloedplanken voor het dorp werden geplaatst. Burgemeester S. Hage stelde ds. Roelofsen op de hoogte. Zij gingen samen op de knieën om de Heere te smeken  dat Hij toch niet door zou trekken. 
Nadat de storm overgegaan was in een orkaan, beukten de golven op de havendam, de Lange Dam), die het begaf. Bijna de hele vissersvloot van 150 scheepjes werd vernietigd, maar het dorp bleef gespaard. (Bekijk video)   De volgende predikanten waren: Andries Makkenze (1914-1915) (lees verder) Bart van Neerbos (1918-1921) (lees verder) Johannes Vreugdenhil (1925-1932) In de Tweede Wereldoorlog werd het Kerkgebouw zwaar beschadigd en gesloopt. Gekerkt werd in de Gereformeerde Kerk aan de Noorddijk.
Frans Mallan (1948-1960)
In 1950 werd een nieuw kerkgebouw in gebruik genomen. In 1953 vond er een splitsing plaats in het kerkverband en ging de gemeente verder onder de naam en binnen het verband van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland.
Terug naar De Ger. Gemeenten