Na de Volksverhuizing
Friezen, Franken, Saksen en Sueven
Childerik I, de Merovingische koning van het Frankische Rijk stierf op 26 november 481. Zijn graf werd in
1653 intact gevonden onder een kerk in Doornik, met 21 paardenoffers, een complete wapenrusting (zwaard,
messen, werpbijl, lans, schild), een muntschat en talrijke juwelen en een gouden stierenkop. Het was duidelijk
een heidens graf. Zijn zoon Chlodovech (Lodewijk, Clovis)volgde hem op. Hij legde de basis voor het
Frankische rijk dat de volgende eeuwen West- en Midden-Europa zou domineren. Op allerlei manieren
vergrootte hij zijn gebied. In 493 trouwt hij met Clothilde van Bourgondië. Zij is Christin terwijl hij nog de
oude Germaanse goden vereert. Tot 496 probeert ze tevergeefs Clovis tot het christelijk geloof te bekeren.
Childerik I
Chlodovech
Wel worden hun kinderen gedoopt maar omdat deze kinderen ziek worden en sterven is dit voor Clovis
een extra reden om zich niet te bekeren.
In 496 vallen de Alemannen de Ripuarische Franken aan, die Clovis te hulp roepen. Volgens de legende
heeft Clovis op het dieptepunt van de slag Wodan aangeroepen en om een overwinning gevraagd. Maar
de Frankische verliezen bleven doorgaan. Toen dacht hij aan zijn christelijke echtgenote Clothilde, en zei
hij het volgende: "God van mijn vrouw: als gij echt zo sterk zijt als mijn vrouw beweert, kom mij dan helpen
en laat mij winnen. Dan zal ik mij tot het christendom bekeren." Het tij keerde als bij een wonder. Hij heeft
zijn gelofte gehouden en zou zich in 496 bekeerd hebben.
Aanvankelijk had de Frankische macht zich aan de bekering van haar eigen volksgenoten benoorden
de taalgrens weinig gelegen liggen laten. De Romeinse bisdommen in het Noorden van Gallië waren
door de Frankische invasie weggevaagd, maar hun herinnering was niet verloren. Zodra Clovis tot het
Christendom overgegaan was, werden zij weer ingesteld. De Benedictijner monnik St. Amandus was
de eerste zendeling van allen in de Germaans sprekende streken van het Frankische Rijk. Zijn werk
voortgezet door St. Eligius, een Zuid-Fransman. Audoenus vermeldt dat St. Eligius (St. Eloi) zending
bedreef onder de Vlamingen en Sueven. Of die Sueven in Vlaanderen woonden of in Zeeland is niet
bekend. Maar St. Eloi moet daarom wel de eer hebben de eerste zendeling onder de Zeeuwen te zijn
geweest.
Serieus wordt de bekering van de Zeeuwen in 690 toen de Engelse monnik Willibrord met elf
gezellen in Westkapelle landde. Zie verder Middeleeuwen-Willibrord.
