Bedevaarten
Een bedevaart of pelgrimage (van het Oud-frans pelrimage) is een (pelgrims)reis naar een bedevaartsoord. Redenen voor het ondernemen van een bedevaart zijn om de hulp van een heilige in te roepen zodat deze voorbede (Lees verder) kon doen bij God, of om boete te doen, een opgelegde straf te ondergaan. In de katholieke traditie betreft een bedevaart een reis naar een plaats waar een heilige wordt vereerd, of waar er volgens ooggetuigenverslagen verschijningen hadden plaatsgevonden, meestal van Maria, een engel of een heilige. Andere plaatsen werden bekend vanwege een of meer gevallen van wonderbaarlijke genezingen, of vanwege stigmata, een 'huilend' beeldje, of andere verschijnselen die mensen bovennatuurlijk voorkwamen.
Pelgrims
Voorbeelden van belangrijke bedevaartsplaatsen in het christendom zijn Rome (het Vaticaan), Fátima, Lourdes, Scherpenheuvel, Rocamadour, Santiago de Compostella, Kevelaer, Collevalenza, Assisi, Banneux, Jeruzalem en Bethlehem. Bedevaartgangers droegen schelpen of kleine medailles en beeldjes op hun kleding. Goedkope loden of tinnen pelgrimsinsignes, een pelgrimshoorn, eigenlijk souvenirs, worden bij opgravingen veel teruggevonden. Pelgrims die Jeruzalem bezochten plaatsten een palmtak op hun portretten en ook op hun grafsteen. In Dreischor in Zeeland is een dergelijke steen bekend met een leeg graf (Christus is immers opgestaan), twee palmtakken en een Jeruzalemskruis, zie foto hieronder.
Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland
De Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland (OGGiN) zijn een kerkgenootschap van bevindelijk gereformeerde signatuur. Het kerkverband is ontstaan in 1948 uit een fusie van de Federatie van Oud Gereformeerde Gemeenten en de Oud Gereformeerde Gemeenten (Boone-gemeenten). De Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland tellen 59 gemeenten en drie afdelingen in Nederland en  een  gemeente in Canada met in totaal ongeveer 18.000 leden en doopleden met 4 predikanten en één lerend ouderling. De grootste gemeenten zijn te vinden in Barneveld, Krimpen aan den IJssel, Sint Philipsland, Stavenisse,  Rijssen en Urk. De Oud Gereformeerde Gemeenten zijn in 1834 ontstaan uit de prediking van dominee Ledeboer (1808-1863). Toen de meeste 'Ledeboeriaanse' gemeenten zich met andere plaatselijke kerken in 1907 verenigden tot de Gereformeerde Gemeenten, bleven zij buiten de fusie. In 1948 gingen de zelfstandig gebleven gemeenten rond Ds. Boone verder als de Federatie van Oud Gereformeerde gemeenten in Nederland.
Ds. Laurens Boone
De Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland kent geen theologische opleiding voor hun toekomstige predikanten. Mannen die predikant willen worden in dit kerkverband, worden opgeleid door en bij predi- kanten van het kerkverband thuis. In 2008 zijn twee nieuwe studenten toegelaten en lerend ouderling Th. Zwartbol in februari 2008 als predikant. De predikanten ds. G. Gerritsen en ds. A. Kort zullen de bege- leiding van de beide studenten ter hand nemen. De predikantsopleiding van de oud gereformeerden duurt drie jaar. Na een jaar proponentschap is de kandidaat twee jaar lerend ouderling. Hij gaat dan voor in diensten, maar mag niet de sacramenten bedienen. De prediking binnen de Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland kunnen we omschrijven als bevindelijk. Qua opvattingen (leer en leven) vertonen de Oud Gereformeerden overeenkomsten met de Gereformeerde Gemeenten, al is de dogmatische profilering minder strak. Er bestaan geen eigen “leeruitspraken”. Het meest kenmerkende voor dit kerkverband is de lossere kerkstructuur ten opzichte van andere kerkverbanden, waar- mee zij het dichtst bij de Ledeboeriaanse traditie gebleven zijn. In de kerkdiensten wordt de Statenvertaling gebruikt en psalmen worden in de berijming van 1773 niet-ritmisch gezongen. In 16 gemeenten wordt de berijming van 1566 van Petrus Datheen gebruikt. Op Schouwen-Duiveland zijn/waren er gemeenten in Bruinisse (Lees verder), Oosterland (Lees verder) en Zierikzee (Lees verder).
Terug naar de 20 eeuw