Bedevaarten
Een bedevaart of pelgrimage (van het Oud-frans pelrimage) is een (pelgrims)reis naar een bedevaartsoord. Redenen voor het ondernemen van een bedevaart zijn om de hulp van een heilige in te roepen zodat deze voorbede (Lees verder) kon doen bij God, of om boete te doen, een opgelegde straf te ondergaan. In de katholieke traditie betreft een bedevaart een reis naar een plaats waar een heilige wordt vereerd, of waar er volgens ooggetuigenverslagen verschijningen hadden plaatsgevonden, meestal van Maria, een engel of een heilige. Andere plaatsen werden bekend vanwege een of meer gevallen van wonderbaarlijke genezingen, of vanwege stigmata, een 'huilend' beeldje, of andere verschijnselen die mensen bovennatuurlijk voorkwamen.
Pelgrims
Voorbeelden van belangrijke bedevaartsplaatsen in het christendom zijn Rome (het Vaticaan), Fátima, Lourdes, Scherpenheuvel, Rocamadour, Santiago de Compostella, Kevelaer, Collevalenza, Assisi, Banneux, Jeruzalem en Bethlehem. Bedevaartgangers droegen schelpen of kleine medailles en beeldjes op hun kleding. Goedkope loden of tinnen pelgrimsinsignes, een pelgrimshoorn, eigenlijk souvenirs, worden bij opgravingen veel teruggevonden. Pelgrims die Jeruzalem bezochten plaatsten een palmtak op hun portretten en ook op hun grafsteen. In Dreischor in Zeeland is een dergelijke steen bekend met een leeg graf (Christus is immers opgestaan), twee palmtakken en een Jeruzalemskruis, zie foto hieronder.
Ds. C. F. Zeeman (1828 - 1906)
Catharinus Forendinus Zeeman werd op 2 november 1828  in Numansdorp geboren. Zijn ouders waren Pieter Zeeman, arts te Numansdorp, en Elisabeth Susanna Zoutmaat. In 1861 huwde hij met Wilhelmina Worst. Hij was predikant in Welsum (1854) en vanaf 1862 in Zonnemaire. 42 jaar stond hij in Zonnemaire en hij vervulde veel Kerkelijke Bestuursfuncties.
Hij was de vader van Pieter Zeeman, naar wie het natuurkundige ‘Zeeman-effect’ werd genoemd. Pieter kreeg hiervoor, samen met H.A. Lorentz, de Nobelprijs voor natuurkunde.
Hij was de grote stimulator van de bouw van een nieuwe kerk. De oude - waarschijnlijk gotische - was vervallen en zou nog wel kunnen worden gerestaureerd. Maar mede dank zij de inbreng van Ds. Zeeman had nieuwbouw de voorkeur. In 1848 werd deze in eclectische stijl gebouwde kerk in gebruik genomen.
Ds. Zeeman behoorde tot de vrijzinnige richting. Hij was belezen en deed mee aan een prijsvraag, uitge- schreven  de Hollandsche Maatschappij van Kunsten Wetenschappen. Het resultaat was “Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, benamingen en volksuitdrukkingen, aan den Bijbel ontleend”. (Lees verder)
Terug naar de 20e eeuw